se euxaristw pou me taksidepses me auto s to biblio ezhsa ena oneiro ton pono twn anthrwpwn ths progiagias m pou eixe fugei k auth kapote apo thn smurnh einai ena apo ta poli oraia biblia pou exw diabasei se euuxaristw xrusa
Το βιβλίο παρουσιάζει τη ζωή μιας ομάδας προσφύγων, ξεκινώντας από την ανταλλαγή των πληθυσμών, που ακολούθησε μετά τα τραγικά γεγονότα της Μικρασιατικής καταστροφής, και φτάνοντας μέχρι τα χρόνια της δικτατορίας. Ζωντανεύει τις αγωνίες και τους αγώνες απλών ανθρώπων, που ξεριζώθηκαν από τις πατρίδες τους και προσπαθούν να ξαναστήσουν τα σπιτικά τους και να οργανώσουν τη ζωή τους με αξιοθαύμαστο κουράγιο, υπομονή και αλληλεγγύη. Τα γεγονότα δίνονται μέσα στο ιστορικό πλαίσιο της εποχής, όμως χωρίς έμφαση στα ιστορικά συμβάντα. Κυριαρχεί η ζωή των καθημερινών ανθρώπων, που περιγράφεται με τρόπο πειστικό, προξενώντας έντονη συγκίνηση. Διάχυτη είναι η νοσταλγία τους για τις χαμένες πατρίδες. Ο τόπος που επέλεξαν για να ριζώσουν, επιδίωξαν να μοιάζει μ’ αυτόν που άφησαν. Στο βιβλίο υπάρχει ποικιλία ανθρώπων που συμβιώνουν αρμονικά και αλληλοβοηθούμενοι. Τα κοινά προβλήματα ενώνουν τους ανθρώπους. Όμως στο βιβλίο δεν παρουσιάζεται μόνο η σκληρή πλευρά της ζωής. Οι άνθρωποι, παρά τα πολλά προβλήματα που έχουν, προσπαθούν να χαρούν και να διασκεδάσουν. Με τα πενιχρά μέσα που διαθέτουν, οργανώνουν γιορτές, ερωτεύονται και δημιουργούν νέες οικογένειες. Οι χαρακτήρες είναι αυθεντικοί και παρουσιάζονται με τρόπο που δείχνει βαθιά γνώση της ανθρώπινης ψυχής. Μέσα από τη ζωή τους βλέπουμε το ρόλο της θρησκείας, τη δεινή θέση της γυναίκας και ιδιαίτερα της νύφης και γενικά αντλούμε στοιχεία για τα ήθη και έθιμα που είχαν. Αξιόλογες είναι οι λυρικές περιγραφές της φύσης που γίνονται με ιδιαίτερη ευαισθησία. Πετυχημένος είναι και ο τίτλος του βιβλίου, που μας ξαφνιάζει, παρουσιάζοντας τη νύφη να φοράει μαύρα. Γενικά είναι ένα σημαντικό μυθιστόρημα, που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη από την αρχή ως το τέλος και αξίζει να το διαβάσει κανείς.
Πολλά συγχαρητήρια για το εκπληκτικό βιβλίο η νύφη φορούσε μαύρα, μας ταξίδεψε σε ιστορίες που ακούγαμε απο τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας και σας εύχομαι να γράψεται και άλλα πολλά όμορφα βιβλία. Μέ εκτίμηση Σοφιανού Γεωργία
Ελένη μου σε ευχαριστώ για την όμορφη ανάλυση της μαυροντυμένης μου νύφης. Πολύ ευαίσθητη, προσεγμένη και εξαιρετικά κολακευτική για μένα. Γεωργία σε ευχαριστώ κι εσένα για τα συγκινητικά σου λόγια. Η γνώμη σας είναι η τροφή που τρέφει έναν συγγραφέα και τον ωθεί στην επόμενη δημιουργία του. Να είστε καλά και να περάσετε όμορφα το καλοκαίρι σας.
Αμέσως μόλις τελείωσα την ανάγνωση του βιβλίου, ένιωσα την ανάγκη να δώσω κι εγώ τα συγχαρητήριά μου στην συγγραφέα. Από την στιγμή που το πήρα στα χέρια μου και ξεκίνησα την ανάγνωση με συνεπήρε. Κατά την διάρκεια της ημέρας έβρισκα διαρκώς προφάσεις για να διάβάσω έστω και δύο σελίδες ανάμεσα στις καθημερινές υποχρεώσεις. Δεν ήθελα όμως να τελειώσει κι έτσι προτιμούσα να διαβάζω λίγο λίγο κάθε φορά. Πραγματικά, στεναχωρήθηκα που έφτασα στο τέλος αλλά όπως λένε, όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν. Συγχαρητήρια, συγχαρητήρια! Ελπίζω να έχουμε σύντομα στα χέρια μας και άλλα έργα σας τόσο όμορφα γραμμένα... Τελικά, ή το έχεις ή δεν το έχεις το χάρισμα της συγγραφής και εσείς σίγουρα το έχετε.
Σ' ευχαριστώ,Βικτώρια, με το πανέμορφο όνομα. Με τέτοια σχόλια από εσάς, σίγουρα παίρνω δύναμη και για τα επόμενα... Το καινούριο μου βιβλίο, με τον τίτλο 'Πες μου αν με θυμάσαι' θα βρίσκεται, καλώς εχόντων των πραγμάτων, στα βιβλιοπωλεία στις αρχές Μαρτίου. Ελπίζω να με ακολουθήσετε και σ' εκείνο το ταξίδι.
Κυρία Θεοδωρίδου καλημέρα! Την προηγούμενη εβδομάδα διάβασα το βιβλίο σας και πρέπει να σας πω ότι ήταν πάρα πολύ ωραίο. Ο λόγος σας είναι ζεστός, φιλόξενός και ποιητικός, έτσι όπως πρέπει για να δείξει πως κουβάλει μέσα του ψυχή. Την ψυχή των ηρώων σας και κατ' επέκταση την δική σας λογοτεχνική ψυχή. Είναι από τα βιβλία που δεν έχουν μεγάλους διαλόγους (αν και μου αρέσει πολύ ο διάλογος γιατί κάνει περισσότερο άμεσο τον ήρωα στις αισθήσεις του αναγνώστη)ωστόσο θεωρώ μεγάλο κατόρθωμα να μπορείτε να κρατάτε την αφήγηση ενδιαφέρουσα μέσα σε τόσο μεγάλο εύρος σελίδων όπως συμβαίνει στο μυθιστόρημα σας. Κάποιες στιγμές ίσως να με κούρασε λίγο η μακρόσυρτη αφήγηση αλλά σαν αναγνώστης μπορώ να σας το συγχωρήσω καθώς το σύνολο της ιστορίας σας ήταν ένα συγκλονιστικό ταξίδι μέσα στα Μικρασιάτικα έθιμα που ο χρόνος δυστυχώς τείνει να σβήσει με το πέρασμα των γενεών. Σας ευχαριστώ για το όμορφο ταξίδι, ο Θεός να ευλογεί και να φροντίζει την πένα σας, να είναι πάντα γλυκομίλητη και απλή ώστε να αγγίζει με καλοσύνη τις ψυχές μας. Με τιμή, Κιουλάχογλου Γεωργία
Σ' ευχαριστώ, Γεωργία, για την τόσο επαινετική κριτική σου. Η "νύφη", όπως ίσως ξέρεις, είναι το πρώτο μου βιβλίο και ήταν τέτοιο το θέμα ώστε, πράγματι, υστερούσε στους διαλόγους, είναι όμως κάποια γεγονότα που δε μεταφέρονται διαφορετικά παρά μόνο αφηγηματικά. Θα σε αποζημιώσω, ελπίζω, στο επόμενο βιβλίο μου που έχει τίτλο "Πες μου αν με θυμάσαι" και θα κυκλοφορήσει τον Μάρτιο, καθώς έχει σαφώς περισσότερους διαλόγους. Σε ευχαριστώ και για τις ευχές σου κι εύχομαι κι εσύ να είσαι πάντα καλά.
Καλή μου να είσαι σιγουρη πως δεν χρειαζομαι αποζημίωση. Και χωρίς πολλούς διαλόγους το ταξίδι που είχες στο μυαλό σου όταν έγραφες το βιβλίο σου, εγώ το έκανα... Να είσαι πάντα καλά και εις άλλα με υγεία! Κιουλάχογλου Γεωργία
Κ.ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ ΧΙΛΙΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΟ!Ο ΒΡΑΧΟΣ ΥΠΟΘΕΤΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑ,ΕΠΙΣΗΣ ΥΠΟΘΕΤΩ ΟΤΙ ΤΑ ΔΙΑΔΡΑΜΑΤΙΖΟΜΕΝΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ.ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑΧΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΥΠΕΡΟΧΟ!Ο ΔΕ ΛΟΓΟΣ ΣΑΣ ΠΟΛΥ ΑΠΛΟΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟΣ,ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ!ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΘΕΡΜΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΣΑΝΩΤΕΡΑ..ΠΟΥ ΛΕΝΕ! ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΑΒΡΑΑΜ ΘΩΜΑΣ ΠΕΛΛΑ
Αγαπητέ συντοπίτη Θωμά, μια και γράφεις πως είσαι από την Πέλλα, ο Βράχος δεν είναι η Κωνσταντία, αφού έχει μονάχα ποντιακής καταγωγής κατοίκους, αλλά θα μπορούσε να είναι ένα οποιοδήποτε προσφυγικό χωιό που οι κάτοικοί του προέρχονται από διαφορετικές περιοχές της Μικράς Ασίας. Πραγματικά, έμπλεξα τη φαντασία με πολλές πραγματικές ιστορίες σε τούτο το βιβλίο και με συγκινεί το γεγονός πως μοιάζει να αρέσει στο αναγνωστικό κοινό. Χαίρομαι που άρεσε και σ' εσένα και σ' ευχαριστώ θερμά για τα καλά σου λόγια.
Γεια σου, αγαπητέ ανώνυμε φίλε ή φίλη! Σ' ευχαριστώ για την άποψή σου, πολύτιμες πάντα οι γνώμες σας. Ο Βράχος είναι χωριό της φαντασίας μου, που όμως προσομοιάζει πολύ με αρκετά προσφυγικά χωριά και της περιοχής που κατάγομαι και όπου αλλού υπάρχουν πρόσφυγες. Η ιστορία βασίζεται σε αληθινά περιστατικά, με τη φαντασία πάντα τη δική μου να συμπληρώνει τα κενά ή να τα αλλάζει κατά βούληση. Χαίρομαι που το αποτέλεσμα σας άρεσε. Μεγάλη ενθάρρυνση αυτή για μένα...
Καλή η δομή και το περιεχόμενο αλλά ακόμη καλύτερη η έκφραση.Σχεδόν εξαίρετη.Ευχαριστούμε για το ωραίο βιβλίο και τις ιστορικές πληροφορίες.Είναι αλήθεια Κ.Θεοδωρίδου οτι η ιστοριούλα της Αντριανής βασίζεται σε αληθινά γεγονότα?
Ευχαριστώ για τα θετικά σχόλια, αγαπητέ ανώνυμε... Όσο για την ιστορία της Αντριανής είναι αλήθεια πως ο πυρήνας είναι πραγματικός και πάνω σ' αυτόν έχτισα το μυθιστόρημα, αφού αυτό είναι το βιβλίο... Μυθιστόρημα. Η ίδια η ζωή όμως δίνει πολλές φορές την έμπνευση.
Αισθάνομαι και 'γω την ανάγκη να πω ένα μεγάλο μπράβο, για ένα βιβλίο και μια ιστορία τόσο έντονη που γέμισε το μυαλό μου εικόνες και η ψυχή και η καρδιά μου συναισθήματα. Θα έλεγα και αναμνήσεις αφού πολλά από αυτά που περιγράφονται τα έχω ακούσει από τη συγχωρεμένη τη γιαγιά μου. Πραγματικά με συνεπείρε. Ανυπομονώ για το επόμενο βιβλίο. Και πάλι συγχρητήρια! Αλεξάνδρα Κ.
Σ' ευχαριστώ, καλή μου Αλεξάνδρα για το όμορφο σχόλιό σου. Οι μνήμες πρέπει να περνούν από γενιά σε γενιά για να μη χαθούν και ο καλύτερος τρόπος είναι να γράφονται, αφού τα γραπτά μένουν. Όσοι από εμάς έχουμε προσφυγική καταγωγή πάντα θα μιλούν στην καρδιά μας όλα αυτά. Να είσαι καλά κι ελπίζω να τα ξαναπούμε στο μέλλον...
Κυρία Θεοδωρίδου, σας ευχαριστώ πάρα πολύ γι'αυτό το υπεροχο ταξίδι μέσα από τις σελίδες της "Νύφης". Ένα από τα λίγα βιβλία που κατάφερε να με συγκινήσει και να με συνεπάρει τόσο πολύ, ώστε ακόμη και όταν το άφηνα, ένα κομμάτι του μυαλού μου ήταν ακόμη στην Ανδριανή και το δράμα της. Έπίσης, χάρηκα ιδιαίτερα για την πολύ σωστή χρήση της ποντιακής γλώσσας στο βιβλίο σας! Πολλά συγχαρητήρια!
Γεια σου, Μαρία! Συγνώμη για την αργοπορία, αλλά διακοπές, βλέπεις... Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Υποθέτω θα είσαι ποντιακής καταγωγής, αφού διαπίστωσες πως ήταν σωστή η χρήση της ποντιακής διαλέκτου. Η αλήθεια είναι πως είχα πολύτιμη βοήθεια από φίλο μου που την έχει διδάξει σε ενδιαφερόμενους. Εγώ, δυστυχώς, την ξέρω μονάχα ακουστικά... Να είσαι καλά κι ελπίζω να τα ξαναπούμε κάποια στιγμή.
Κα Θεοδωρίδου,μόλις τελείωσα και 'γω την ανάγνωση του βιβλίου σας,και θέλω με τη σειρά μου να σας ευχαριστήσω για το τόσο συναρπαστικό ταξίδι που έκανα μέσα από τις σελίδες του...Από μικρή με μάγευαν όλες οι ιστορίες που σχετίζονται με τη μικρασιατική καταστροφή και ό,τι την ακολούθησε.Θεωρώ ότι ένα σημαντικό κομμάτι του ελληνισμού υπήρξε (και εξακολουθεί να υπάρχει) σ'αυτό το πονεμένο κομμάτι της Πατρίδας μας και δε σας κρύβω ότι με πονάει που αυτά τα άγια χώματα πια δε μας ανήκουν,έστω κι αν δεν είμαι πρόσφυγας η ίδια...Ελπίζω να είστε καλά,και να μας χαρίσετε και άλλες τέτοιες στιγμές διαβάζοντάς σας...Σας ευχαριστώ και πάλι.
Αγαπητή φίλη, σ' ευχαριστώ για τα λόγια σου. Έχεις δίκιο σε όσα λες. Παρόμοια συναισθήματα αισθάνομαι κι εγώ και πιστεύω πως το ίδιο θα αισθανόμουν ακόμα κι αν δεν ήμουν απόγονος προσφύγων. Χαίρομαι ιδιαίτερα, πάντως, κάθε φορά που διαπιστώνω πως τα πονεμένα εκείνα χρόνια μιλούν ακόμη στις καρδιές των ανθρώπων.
ενα βιβλιο που με εκανε να ξανασκεφτω για την υποβαθμιση της γυναικας και την αναγκαιοτητα της να εξαλειφθει ως κοινωνικο προβλημα...πολυ συγκηνητικη ιστορια, η οποια μπορει να προκαλεσει ποικιλα ερεθισματα στους αναγνωστες του.Εμενα, προσωπικα, με εφερε πιο κοντα στα γεγονοτα που συγκλονησαν τη νεοτερη Ελλαδα και στους ανθρωπους της τοτε εποχης.Πραγματικα, τα πολλα λογια ειναι περιττα για αυτο το βιβλιο! (απο ανθη)
Ανθή μου, σ'ευχαριστώ για το σχόλιό σου και τα καλά σου λόγια. Η θέση της γυναίκας στην κοινωνία εκείνης της εποχής, ήταν ένας από τους λόγους που με οδήγησαν στη συγγραφή του πρώτου μου βιβλίου. Ευτυχώς, άλλαξαν πάρα πολλά από τότε για μας, με τη βοήθεια γυναικών όπως η Αντριανή.
Κυρια Θεοδωριδου, αισθανομαι ιδιαιτερα χαρουμενη και περιφανη μιας και ο αντρας σας ηταν καθηγητης μου στο Λυκειο "Μενελαος Λουντεμης".. Ανθρωπος εξαιρετικος με τρομερες ιστορικες γνωσεις..Το ιδιο πιστευω και για εσας,τωρα που διαβασα το αριστουργημα σας.. Δεν εχω λογια να το περιγραψω.. Λατρεψα την νυφη σας μεσα απο την γραφη σας..Δεν ηταν λιγες οι φορες που ανατριχιασα ή σταματησα το διαβασμα μεχρι να ξεβουρκωσουν τα ματια μου... Το τελος μου Αρη μου αφησε εναν κομπο στο λαιμο που εφυγε με το ανταμωμα του ζευγαριου στο τελος..Πολλα συγχαρητηρια και ελπιζω ολα αυτα τα συναισθηματα να τα ζησω και σε αλλα βιβλια σας.. Αναστασια Χρυσιδου
Αναστασία μου, με συγχωρείς που καθυστέρησα να απαντήσω στο σχόλιό σου, αλλά έλειπα ταξίδι. Χάρηκα πάρα πολύ μ' όσα μου γράφεις, ιδιαίτερα γι' αυτά που αναφέρεις για τον άντρα μου και καθηγητή σου. Του διάβασα όσα έγραψες και συγκινήθηκε. Σε θυμάται, φυσικά, και έχεις τα θερμά του χαιρετίσματα. Σ΄ ευχαριστώ και για όσα γράφεις για τη "Νύφη" μου. Να είσαι καλά, Αναστασία μου, κι ελπίζω να τα ξαναπούμε...
Κυρια Θεοδωριδου, με τιμα το γεγονος οτι με θυμαται ο αντρας σας,αν και δεν περασαν πολλα χρονια..Να ειστε σιγουροι οτι στο σχολιο μου εγραψα οσα πιστευω..ισως και κατι λιγοτερο!! Με τη σειρα μου ευχαριστω και ανταποδιδω τα χαιρετισματα. Σας ευχομαι ολοψυχα καλη συνεχεια γεματη εμπνευση και δημιουργια!!
se euxaristw pou me taksidepses me auto s to biblio ezhsa ena oneiro ton pono twn anthrwpwn ths progiagias m pou eixe fugei k auth kapote apo thn smurnh einai ena apo ta poli oraia biblia pou exw diabasei se euuxaristw xrusa
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ Χρύσα μου, να είσαι καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΟΦΗ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ΝΥΦΗ ΦΟΡΟΥΣΕ ΜΑΥΡΑ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ
ΑΘΗΝΑ, ΜΑΡΤΙΟΣ 2010
Το βιβλίο παρουσιάζει τη ζωή μιας ομάδας προσφύγων, ξεκινώντας από την ανταλλαγή των πληθυσμών, που ακολούθησε μετά τα τραγικά γεγονότα της Μικρασιατικής καταστροφής, και φτάνοντας μέχρι τα χρόνια της δικτατορίας. Ζωντανεύει τις αγωνίες και τους αγώνες απλών ανθρώπων, που ξεριζώθηκαν από τις πατρίδες τους και προσπαθούν να ξαναστήσουν τα σπιτικά τους και να οργανώσουν τη ζωή τους με αξιοθαύμαστο κουράγιο, υπομονή και αλληλεγγύη.
Τα γεγονότα δίνονται μέσα στο ιστορικό πλαίσιο της εποχής, όμως χωρίς έμφαση στα ιστορικά συμβάντα. Κυριαρχεί η ζωή των καθημερινών ανθρώπων, που περιγράφεται με τρόπο πειστικό, προξενώντας έντονη συγκίνηση. Διάχυτη είναι η νοσταλγία τους για τις χαμένες πατρίδες. Ο τόπος που επέλεξαν για να ριζώσουν, επιδίωξαν να μοιάζει μ’ αυτόν που άφησαν.
Στο βιβλίο υπάρχει ποικιλία ανθρώπων που συμβιώνουν αρμονικά και αλληλοβοηθούμενοι. Τα κοινά προβλήματα ενώνουν τους ανθρώπους. Όμως στο βιβλίο δεν παρουσιάζεται μόνο η σκληρή πλευρά της ζωής. Οι άνθρωποι, παρά τα πολλά προβλήματα που έχουν, προσπαθούν να χαρούν και να διασκεδάσουν. Με τα πενιχρά μέσα που διαθέτουν, οργανώνουν γιορτές, ερωτεύονται και δημιουργούν νέες οικογένειες.
Οι χαρακτήρες είναι αυθεντικοί και παρουσιάζονται με τρόπο που δείχνει βαθιά γνώση της ανθρώπινης ψυχής. Μέσα από τη ζωή τους βλέπουμε το ρόλο της θρησκείας, τη δεινή θέση της γυναίκας και ιδιαίτερα της νύφης και γενικά αντλούμε στοιχεία για τα ήθη και έθιμα που είχαν.
Αξιόλογες είναι οι λυρικές περιγραφές της φύσης που γίνονται με ιδιαίτερη ευαισθησία.
Πετυχημένος είναι και ο τίτλος του βιβλίου, που μας ξαφνιάζει, παρουσιάζοντας τη νύφη να φοράει μαύρα.
Γενικά είναι ένα σημαντικό μυθιστόρημα, που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη από την αρχή ως το τέλος και αξίζει να το διαβάσει κανείς.
ΕΛΕΝΗ ΤΑΝΤΣΗ
Πολλά συγχαρητήρια για το εκπληκτικό βιβλίο η νύφη φορούσε μαύρα, μας ταξίδεψε σε ιστορίες που ακούγαμε απο τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας και σας εύχομαι να γράψεται και άλλα πολλά όμορφα βιβλία. Μέ εκτίμηση Σοφιανού Γεωργία
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλένη μου σε ευχαριστώ για την όμορφη ανάλυση της μαυροντυμένης μου νύφης. Πολύ ευαίσθητη, προσεγμένη και εξαιρετικά κολακευτική για μένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεωργία σε ευχαριστώ κι εσένα για τα συγκινητικά σου λόγια. Η γνώμη σας είναι η τροφή που τρέφει έναν συγγραφέα και τον ωθεί στην επόμενη δημιουργία του.
Να είστε καλά και να περάσετε όμορφα το καλοκαίρι σας.
Αμέσως μόλις τελείωσα την ανάγνωση του βιβλίου, ένιωσα την ανάγκη να δώσω κι εγώ τα συγχαρητήριά μου στην συγγραφέα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την στιγμή που το πήρα στα χέρια μου και ξεκίνησα την ανάγνωση με συνεπήρε. Κατά την διάρκεια της ημέρας έβρισκα διαρκώς προφάσεις για να διάβάσω έστω και δύο σελίδες ανάμεσα στις καθημερινές υποχρεώσεις.
Δεν ήθελα όμως να τελειώσει κι έτσι προτιμούσα να διαβάζω λίγο λίγο κάθε φορά.
Πραγματικά, στεναχωρήθηκα που έφτασα στο τέλος αλλά όπως λένε, όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν.
Συγχαρητήρια, συγχαρητήρια! Ελπίζω να έχουμε σύντομα στα χέρια μας και άλλα έργα σας τόσο όμορφα γραμμένα...
Τελικά, ή το έχεις ή δεν το έχεις το χάρισμα της συγγραφής και εσείς σίγουρα το έχετε.
Σ' ευχαριστώ,Βικτώρια, με το πανέμορφο όνομα. Με τέτοια σχόλια από εσάς, σίγουρα παίρνω δύναμη και για τα επόμενα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο καινούριο μου βιβλίο, με τον τίτλο 'Πες μου αν με θυμάσαι' θα βρίσκεται, καλώς εχόντων των πραγμάτων, στα βιβλιοπωλεία στις αρχές Μαρτίου. Ελπίζω να με ακολουθήσετε και σ' εκείνο το ταξίδι.
Κυρία Θεοδωρίδου καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην προηγούμενη εβδομάδα διάβασα το βιβλίο σας και πρέπει να σας πω ότι ήταν πάρα πολύ ωραίο.
Ο λόγος σας είναι ζεστός, φιλόξενός και ποιητικός, έτσι όπως πρέπει για να δείξει πως κουβάλει μέσα του ψυχή. Την ψυχή των ηρώων σας και κατ' επέκταση την δική σας λογοτεχνική ψυχή.
Είναι από τα βιβλία που δεν έχουν μεγάλους διαλόγους (αν και μου αρέσει πολύ ο διάλογος γιατί κάνει περισσότερο άμεσο τον ήρωα στις αισθήσεις του αναγνώστη)ωστόσο θεωρώ μεγάλο κατόρθωμα να μπορείτε να κρατάτε την αφήγηση ενδιαφέρουσα μέσα σε τόσο μεγάλο εύρος σελίδων όπως συμβαίνει στο μυθιστόρημα σας. Κάποιες στιγμές ίσως να με κούρασε λίγο η μακρόσυρτη αφήγηση αλλά σαν αναγνώστης μπορώ να σας το συγχωρήσω καθώς το σύνολο της ιστορίας σας ήταν ένα συγκλονιστικό ταξίδι μέσα στα Μικρασιάτικα έθιμα που ο χρόνος δυστυχώς τείνει να σβήσει με το πέρασμα των γενεών.
Σας ευχαριστώ για το όμορφο ταξίδι, ο Θεός να ευλογεί και να φροντίζει την πένα σας, να είναι πάντα γλυκομίλητη και απλή ώστε να αγγίζει με καλοσύνη τις ψυχές μας.
Με τιμή,
Κιουλάχογλου Γεωργία
Σ' ευχαριστώ, Γεωργία, για την τόσο επαινετική κριτική σου. Η "νύφη", όπως ίσως ξέρεις, είναι το πρώτο μου βιβλίο και ήταν τέτοιο το θέμα ώστε, πράγματι, υστερούσε στους διαλόγους, είναι όμως κάποια γεγονότα που δε μεταφέρονται διαφορετικά παρά μόνο αφηγηματικά. Θα σε αποζημιώσω, ελπίζω, στο επόμενο βιβλίο μου που έχει τίτλο "Πες μου αν με θυμάσαι" και θα κυκλοφορήσει τον Μάρτιο, καθώς έχει σαφώς περισσότερους διαλόγους. Σε ευχαριστώ και για τις ευχές σου κι εύχομαι κι εσύ να είσαι πάντα καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή μου να είσαι σιγουρη πως δεν χρειαζομαι αποζημίωση. Και χωρίς πολλούς διαλόγους το ταξίδι που είχες στο μυαλό σου όταν έγραφες το βιβλίο σου, εγώ το έκανα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι πάντα καλά και εις άλλα με υγεία!
Κιουλάχογλου Γεωργία
Σ' ευχαριστώ, Γεωργία μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚ.ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ ΧΙΛΙΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΟ!Ο ΒΡΑΧΟΣ ΥΠΟΘΕΤΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑ,ΕΠΙΣΗΣ ΥΠΟΘΕΤΩ ΟΤΙ ΤΑ ΔΙΑΔΡΑΜΑΤΙΖΟΜΕΝΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ.ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑΧΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΥΠΕΡΟΧΟ!Ο ΔΕ ΛΟΓΟΣ ΣΑΣ ΠΟΛΥ ΑΠΛΟΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟΣ,ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ!ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΘΕΡΜΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΣΑΝΩΤΕΡΑ..ΠΟΥ ΛΕΝΕ! ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΑΒΡΑΑΜ ΘΩΜΑΣ ΠΕΛΛΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ συντοπίτη Θωμά, μια και γράφεις πως είσαι από την Πέλλα, ο Βράχος δεν είναι η Κωνσταντία, αφού έχει μονάχα ποντιακής καταγωγής κατοίκους, αλλά θα μπορούσε να είναι ένα οποιοδήποτε προσφυγικό χωιό που οι κάτοικοί του προέρχονται από διαφορετικές περιοχές της Μικράς Ασίας. Πραγματικά, έμπλεξα τη φαντασία με πολλές πραγματικές ιστορίες σε τούτο το βιβλίο και με συγκινεί το γεγονός πως μοιάζει να αρέσει στο αναγνωστικό κοινό. Χαίρομαι που άρεσε και σ' εσένα και σ' ευχαριστώ θερμά για τα καλά σου λόγια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω λόγια απλά ΜΑΓΙΚΟ... μια ερώτηση μόνο ο Βράχος είναι υπαρκτό χωρίο και του δώσατε άλλη ονομασία ή δεν υπάρχει ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου, αγαπητέ ανώνυμε φίλε ή φίλη! Σ' ευχαριστώ για την άποψή σου, πολύτιμες πάντα οι γνώμες σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Βράχος είναι χωριό της φαντασίας μου, που όμως προσομοιάζει πολύ με αρκετά προσφυγικά χωριά και της περιοχής που κατάγομαι και όπου αλλού υπάρχουν πρόσφυγες. Η ιστορία βασίζεται σε αληθινά περιστατικά, με τη φαντασία πάντα τη δική μου να συμπληρώνει τα κενά ή να τα αλλάζει κατά βούληση. Χαίρομαι που το αποτέλεσμα σας άρεσε. Μεγάλη ενθάρρυνση αυτή για μένα...
Καλή η δομή και το περιεχόμενο αλλά ακόμη καλύτερη η έκφραση.Σχεδόν εξαίρετη.Ευχαριστούμε για το ωραίο βιβλίο και τις ιστορικές πληροφορίες.Είναι αλήθεια Κ.Θεοδωρίδου οτι η ιστοριούλα της Αντριανής βασίζεται σε αληθινά γεγονότα?
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για τα θετικά σχόλια, αγαπητέ ανώνυμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για την ιστορία της Αντριανής είναι αλήθεια πως ο πυρήνας είναι πραγματικός και πάνω σ' αυτόν έχτισα το μυθιστόρημα, αφού αυτό είναι το βιβλίο... Μυθιστόρημα. Η ίδια η ζωή όμως δίνει πολλές φορές την έμπνευση.
Αισθάνομαι και 'γω την ανάγκη να πω ένα μεγάλο μπράβο, για ένα βιβλίο και μια ιστορία τόσο έντονη που γέμισε το μυαλό μου εικόνες και η ψυχή και η καρδιά μου συναισθήματα. Θα έλεγα και αναμνήσεις αφού πολλά από αυτά που περιγράφονται τα έχω ακούσει από τη συγχωρεμένη τη γιαγιά μου. Πραγματικά με συνεπείρε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνυπομονώ για το επόμενο βιβλίο.
Και πάλι συγχρητήρια!
Αλεξάνδρα Κ.
Σ' ευχαριστώ, καλή μου Αλεξάνδρα για το όμορφο σχόλιό σου. Οι μνήμες πρέπει να περνούν από γενιά σε γενιά για να μη χαθούν και ο καλύτερος τρόπος είναι να γράφονται, αφού τα γραπτά μένουν. Όσοι από εμάς έχουμε προσφυγική καταγωγή πάντα θα μιλούν στην καρδιά μας όλα αυτά. Να είσαι καλά κι ελπίζω να τα ξαναπούμε στο μέλλον...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚυρία Θεοδωρίδου, σας ευχαριστώ πάρα πολύ γι'αυτό το υπεροχο ταξίδι μέσα από τις σελίδες της "Νύφης". Ένα από τα λίγα βιβλία που κατάφερε να με συγκινήσει και να με συνεπάρει τόσο πολύ, ώστε ακόμη και όταν το άφηνα, ένα κομμάτι του μυαλού μου ήταν ακόμη στην Ανδριανή και το δράμα της. Έπίσης, χάρηκα ιδιαίτερα για την πολύ σωστή χρήση της ποντιακής γλώσσας στο βιβλίο σας! Πολλά συγχαρητήρια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου, Μαρία! Συγνώμη για την αργοπορία, αλλά διακοπές, βλέπεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Υποθέτω θα είσαι ποντιακής καταγωγής, αφού διαπίστωσες πως ήταν σωστή η χρήση της ποντιακής διαλέκτου. Η αλήθεια είναι πως είχα πολύτιμη βοήθεια από φίλο μου που την έχει διδάξει σε ενδιαφερόμενους. Εγώ, δυστυχώς, την ξέρω μονάχα ακουστικά...
Να είσαι καλά κι ελπίζω να τα ξαναπούμε κάποια στιγμή.
Κα Θεοδωρίδου,μόλις τελείωσα και 'γω την ανάγνωση του βιβλίου σας,και θέλω με τη σειρά μου να σας ευχαριστήσω για το τόσο συναρπαστικό ταξίδι που έκανα μέσα από τις σελίδες του...Από μικρή με μάγευαν όλες οι ιστορίες που σχετίζονται με τη μικρασιατική καταστροφή και ό,τι την ακολούθησε.Θεωρώ ότι ένα σημαντικό κομμάτι του ελληνισμού υπήρξε (και εξακολουθεί να υπάρχει) σ'αυτό το πονεμένο κομμάτι της Πατρίδας μας και δε σας κρύβω ότι με πονάει που αυτά τα άγια χώματα πια δε μας ανήκουν,έστω κι αν δεν είμαι πρόσφυγας η ίδια...Ελπίζω να είστε καλά,και να μας χαρίσετε και άλλες τέτοιες στιγμές διαβάζοντάς σας...Σας ευχαριστώ και πάλι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητή φίλη, σ' ευχαριστώ για τα λόγια σου. Έχεις δίκιο σε όσα λες. Παρόμοια συναισθήματα αισθάνομαι κι εγώ και πιστεύω πως το ίδιο θα αισθανόμουν ακόμα κι αν δεν ήμουν απόγονος προσφύγων. Χαίρομαι ιδιαίτερα, πάντως, κάθε φορά που διαπιστώνω πως τα πονεμένα εκείνα χρόνια μιλούν ακόμη στις καρδιές των ανθρώπων.
ΑπάντησηΔιαγραφήενα βιβλιο που με εκανε να ξανασκεφτω για την υποβαθμιση της γυναικας και την αναγκαιοτητα της να εξαλειφθει ως κοινωνικο προβλημα...πολυ συγκηνητικη ιστορια, η οποια μπορει να προκαλεσει ποικιλα ερεθισματα στους αναγνωστες του.Εμενα, προσωπικα, με εφερε πιο κοντα στα γεγονοτα που συγκλονησαν τη νεοτερη Ελλαδα και στους ανθρωπους της τοτε εποχης.Πραγματικα, τα πολλα λογια ειναι περιττα για αυτο το βιβλιο! (απο ανθη)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνθή μου, σ'ευχαριστώ για το σχόλιό σου και τα καλά σου λόγια. Η θέση της γυναίκας στην κοινωνία εκείνης της εποχής, ήταν ένας από τους λόγους που με οδήγησαν στη συγγραφή του πρώτου μου βιβλίου. Ευτυχώς, άλλαξαν πάρα πολλά από τότε για μας, με τη βοήθεια γυναικών όπως η Αντριανή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚυρια Θεοδωριδου, αισθανομαι ιδιαιτερα χαρουμενη και περιφανη μιας και ο αντρας σας ηταν καθηγητης μου στο Λυκειο "Μενελαος Λουντεμης".. Ανθρωπος εξαιρετικος με τρομερες ιστορικες γνωσεις..Το ιδιο πιστευω και για εσας,τωρα που διαβασα το αριστουργημα σας.. Δεν εχω λογια να το περιγραψω.. Λατρεψα την νυφη σας μεσα απο την γραφη σας..Δεν ηταν λιγες οι φορες που ανατριχιασα ή σταματησα το διαβασμα μεχρι να ξεβουρκωσουν τα ματια μου... Το τελος μου Αρη μου αφησε εναν κομπο στο λαιμο που εφυγε με το ανταμωμα του ζευγαριου στο τελος..Πολλα συγχαρητηρια και ελπιζω ολα αυτα τα συναισθηματα να τα ζησω και σε αλλα βιβλια σας.. Αναστασια Χρυσιδου
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναστασία μου, με συγχωρείς που καθυστέρησα να απαντήσω στο σχόλιό σου, αλλά έλειπα ταξίδι. Χάρηκα πάρα πολύ μ' όσα μου γράφεις, ιδιαίτερα γι' αυτά που αναφέρεις για τον άντρα μου και καθηγητή σου. Του διάβασα όσα έγραψες και συγκινήθηκε. Σε θυμάται, φυσικά, και έχεις τα θερμά του χαιρετίσματα. Σ΄ ευχαριστώ και για όσα γράφεις για τη "Νύφη" μου. Να είσαι καλά, Αναστασία μου, κι ελπίζω να τα ξαναπούμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚυρια Θεοδωριδου, με τιμα το γεγονος οτι με θυμαται ο αντρας σας,αν και δεν περασαν πολλα χρονια..Να ειστε σιγουροι οτι στο σχολιο μου εγραψα οσα πιστευω..ισως και κατι λιγοτερο!! Με τη σειρα μου ευχαριστω και ανταποδιδω τα χαιρετισματα. Σας ευχομαι ολοψυχα καλη συνεχεια γεματη εμπνευση και δημιουργια!!
Διαγραφή