Η
διχόνοια που βαστάει
ένα
σκήπτρο η δολερή.
Καθενός
χαμογελάει,
παρ’το,
λέγοντας, και συ.
Κειό
το σκήπτρο, που σας δείχνει
Έχει
αλήθεια ωραία θωριά.
Μην
το πιάστε, γιατί ρίχνει
Εισέ
δάκρυα θλιβερά.
Διονύσιος
Σολωμός- Ύμνος εις την ελευθερίαν, στίχοι 144-145
Ώρα
αποφάσεων, αγαπημένοι μου φίλοι, η Κυριακή. Ώρα που θα έπρεπε να μας ενώνει,
αντί γι’ αυτό όμως μοιάζει να οδηγεί σε διχασμό. Παραμονεύει άραγε στο αίμα μας
η διχόνοια; Ανατρέχοντας στην ιστορία μας διαπιστώνουμε ότι όσες φορές μας έχει
κυριεύσει, μας οδήγησε σε εθνικές τραγωδίες. Μ’ αυτό κατά νου, λοιπόν, και τους
συγκεκριμένους στίχους του εθνικού μας ποιητή ας πορευτούμε το επόμενο διάστημα,
γιατί όλοι μαζί θα είμαστε και πάλι τη Δευτέρα. Εδώ ζούμε, αυτός είναι ο τόπος μας και τον αγαπάμε. Ναι ή όχι, επομένως,
όποια κι αν είναι η προσωπική επιλογή του καθενός, ας μην ξεχνάμε ότι οι
περισσότεροι Έλληνες θέλουμε να είμαστε στην Ευρώπη κι ότι αυτό είναι
αδιαπραγμάτευτο.
Κι
αυτή μας η βούληση ας γίνει το σημείο που συναντιόμαστε.
Θα συμφωνήσω απόλυτα αγαπητή Σόφη επρεπε να μας ενωνει αυτή η στιγμή... οπότε είμασταν ενωμένοι κάναμε θαύματα... καλοτάξιδο το Κορίτσι σου απ την Σαμψούντα.. να είσαι καλά
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που συμφωνείς, Ρούλα μου. Σ΄ ευχαριστώ για τις ευχές κι εύχομαι όλα να πάνε καλά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣοφη σου μαω στον ενικο επειδή νιωθω ότι σε γνωριζω μεσα από τα υπέροχα βιβλια σου που φυσικά τα εχω όλα!!! Σαν συνάδελφος νιωθω υπερηφανη για το χωρο μας. Συγχαρητήρια!!! Και θέλω να σε ρωτησω κατι. Είσαι η ιδια Σοφία που είμαστε μαζι στ ΠΕΚ εισαγωγικης επιμορφωσης το 1996;Στον Ευοσμο; Εγώ καμαρωνω και λεω οτι είμαστε μαζί. Εχω δικιο; Θα χαρώ πολυ να μου απαντήσεις σε οποιαδηποτε περίπτωση!!! Καλό καλοκαίρι και συγχαρητηρια και παλιΤωρα ξεκινάω το Στεφάνι από ασπαλαθο
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ για το όμορφο σχόλιο, Αριάδνη μου.Δυστυχώς, δεν είμαι η Σοφία του Ευόσμου, ωστόσο δε με πειράζει διόλου να συνεχίζεις να λες πως είμαστε μαζί εκεί. :) Καλό καλοκαίρι και σε σένα κι εύχομαι να σου αρέσει το Στεφάνι μου.
ΑπάντησηΔιαγραφή