Δευτέρα 5 Αυγούστου 2013

Στη Χαλκιδική

Σμαραγδένια νερά, υπέροχες παραλίες, μικρές γραφικές κωμοπόλεις και χωριουδάκια, ήλιος, θάλασσα, πράσινο… Από τις πιο όμορφες περιοχές της πατρίδας μας η μαγευτική Χαλκιδική, αγαπημένος τόπος διακοπών χιλιάδων ανθρώπων, αλλά και δικός μου, φίλοι μου, αφού είμαι τυχερή και ζω τόσο κοντά της. Τούτη τη φορά όμως θα βρεθώ εκεί όχι για διακοπές, αλλά  για τις παρουσιάσεις του βιβλίου μου «Η αμαρτία της ομορφιάς» σε συνεργασία με το βιβλιοπωλείο «Κίνηση Βιβλίου». Συντονίζει ο βιβλιοπώλης κ. Καϊμάκης.
Στη Φούρκα, λοιπόν, στις 9 Αυγούστου, 9 το βράδυ στην πλατεία της παραλίας , και την επομένη, 10 Αυγούστου,  στη γειτονική Καλλιθέα, στις 9 το βράδυ και πάλι, στον κεντρικό της πεζόδρομο, θα χαρώ να σας συναντήσω, να σας ευχαριστήσω από κοντά για τη στήριξη και την εμπιστοσύνη σας και να υπογράψω τα αντίτυπα των βιβλίων σας.

Καλή αντάμωση 




12 σχόλια:

  1. Σε περιμένουμε και νοτιότερα....!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το ελπίζω, Μαρίνα μου! Για να συναντηθούμε επιτέλους κι από κοντά! Καλώς ήρθες στην πατρίδα, για πάντα αυτή τη φορά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ευχαριστώ πολύ! Μακάρι να ήταν και οι συνθήκες καλύτερες...
    Καλή αντάμωση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μακάρι, αλλά δυστυχώς πρέπει να προσαρμοζόμαστε στα δεδομένα. Καλή αντάμωση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Να είσαι καλά, φίλη μου. Σ' ευχαριστώ πολύ που μου έγραψες την άποψή σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αγαπητή κ.Θεοδωρίδου, μόλις τελείωσα την υπέροχη ιστορία του Θεόφιλου και της Ευγενίας. Είναι μία πραγματικά πολύ συγκινητική ιστορία. Μεγαλώνοντας και εγώ με την γιαγιά μου και τον παππού μου πρόσφυγες από τον Πόντο σε ένα χωριό του Ν.Πέλλας μου ήρθαν στην μνήμη οι διηγήσεις της γιαγιάς μου. Αυτό που θα ήθελα να σας ρωτήσω είναι πως αναφέρεται ότι ο Μιχάλης θα φύγει στην ξενιτιά σε κάποιο σημείο αλλά δεν συμβαίνει στην συνέχεια του βιβλίου. Προφανώς βασίζεται σε αληθινή ιστορία γιατί κάπου αναφέρεται το επίθετο του συζύγου σας αν δεν κάνω λάθος.. Συγχαριτήρια και πάλι.

    Με εκτίμηση

    Στέργιος Κόκκορης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γεια σου, Στέργιο (όπως αντιλαμβάνεσαι προτιμώ τον ενικό :) )! Χαίρομαι κάθε φορά που μου γράφει κάποιος από τα μέρη μου. Πράγματι, το μυθιστόρημα βασίζεται σε αληθινή ιστορία, δίχως να παύει να είναι μυθιστόρημα, αφού η υπόθεση εξελίσσεται σε αρκετά σημεία σύμφωνα με τη δική μου έμπνευση.
    Για τον Μιχάλη που ρωτάς τώρα, του είχε κάνει πρόταση η διευθύντρια του Ιωσηφόγλειου, αν θυμάσαι, να τον υιοθετήσει κάποια οικογένεια ομογενών από την Αμερική, προτείνοντάς του ταυτόχρονα να γράψει στη γιαγιά του, γιατί δίχως τη δική της έγκριση δεν μπορούσε να γίνει η υιοθεσία. Ήταν μια τακτική που ακολουθούνταν εκείνα τα χρόνια για τα παιδιά των παιδοπόλεων. Η γιαγιά αρνήθηκε, όμως, κι έτσι δεν ξενιτεύτηκε ο μικρός. Όσο για το ότι συνάντησες το επίθετο του συζύγου μου, δεν ισχύει κάτι τέτοιο, αφού το Θεοδωρίδου είναι το πατρικό μου επίθετο, που διατήρησα και μετά το γάμο μου. Ο σύζυγός μου ονομάζεται διαφορετικά. Οπότε ο κ. Θεοδωρίδης, που αναφέρω στο βιβλίο, δεν είναι παρά ένας δάσκαλος στον οποίο χάρισα το δικό μου επίθετο. Άλλωστε, είναι τέτοια η ηλικία του άντρα μου, που δε θα μπορούσε να διδάσκει σ' εκείνα τα χρόνια.
    Σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου και τα καλά σου λόγια κι ελπίζω να τα ξαναπούμε κάποια στιγμή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Όταν γύρω μας γίνεται πόλεμος, η κάθε ψυχή δίνει τη δική της μάχη για να σώσει αγαπημένους και να σωθεί. Οι απώλειες πολλές, τα λάθη που κάνεις, αναγκαστικά. Λάθη τα οποία θα στοιχειώνουν για καιρό τις ψυχές των ανθρώπων.Ο,τι και να πει κανείς για αυτό το βιβλίο λίγο θα 'ναι. Παραστατικό, χωρίς να κουράζει όμως, μεταφέρει εικόνες ήχους του χωριού, συνιστώντας μια πιστή τοιχογραφία της επαρχίας τη σκληρή περίοδο της Κατοχής και του Εμφύλιου, αναδεικνύοντας πληγές που ακόμη καίνε. Χαρακτήρες καλοδουλεμένοι μέσα στην δίνη της Κατοχής, που κερδίζουν την κατανόηση ακόμη κι όταν παρασύρονται από τα πολλά τους πάθη. Τραγικές σκηνές της σύγχρονης ιστορίας μας ξεπηδούν από τις σελίδες του κι ορθώνονται μπροστά σου για να σου ανοίξουν τα μάτια, να θυμηθείς, να μην ξεχνάς τα όσα πέρασε ο δύστυχος αυτός τόπος και άγριες φιγούρες-πρόσωπα βασανισμένα, χαρακτήρες ζωντανοί, όλοι τους ξεχωριστοί, ιδιαίτεροι, όλοι βγαλμένοι από την ζωή που όσες δεκαετίες κι αν περάσουν πάλι οι ίδιοι συναντούν τον διάβα σου.Και πάνω απο όλα η αξιοζήλευτη ομορφιά της Ευγενίας, εξωτερική και εσωτερική. Λόγος γλαφυρός περιγραφικός χωρίς να κουράζει . Συγχαρητηρια στην συγγραφέα. ΣΟΥΛΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Σ' ευχαριστώ πολύ, Σούλα μου, για το σχόλιό σου, για την εστίαση σ' όλα τα σημαντικά που πραγματεύεται το έργο μου. Να είσαι καλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. 'Ενα απ' τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει! Μια ιστορία βγαλμένη από τα δύσκολα χρόνια της κατοχής και του εμφυλίου που χωρίς να τα έχω βιώσει, τα έζησα μέσα απ΄αυτό το βιβλίο.
    Το βιβλίο με κέρδισε απ' τις πρώτες σελίδες, το " ρούφηξα " στην κυριολεξία! Έζησα τα δύσκολα εκείνα χρόνια μέσα απ' τη ζωή της ηρωίδας, αγανάκτησα με την κακία των γύρω της, με την υπερβολική της καλοσύνη και ανοχή.
    Μετά τη μεγάλη ανατροπή των γεγονότων, πάγωσα. Νόμιζα ότι το βιβλίο δεν θα είχε κανένα ενδιαφέρον από εκεί και πέρα. Έκλαψα πολύ με το άδικο, με τις συνέπειες αυτής της εξέλιξης-κυρίως στα παιδιά της- όμως το τέλος μου έδωσε τεράστια ικανοποίηση. Η γραφή σας, η αναφορά σε ιστορικά γεγονότα που δεν σε κουράζουν, τα πλούσια συναισθήματα που περνούν στον αναγνώστη, είναι αυτά που με έκαναν φανατική αναγνώστρια σας.
    Πριν δυο μέρες τελείωσα την "Αμαρτία της ομορφιάς" και δεν μπορώ παρά να διαβάσω και τα υπόλοιπα βιβλία σας, ξεκινώντας από "Τ' αχνάρια των ξυπόλυτων ποδιών". Εύχομαι να συνεχίσετε να γράφετε και να μας μαγεύετε με τα βιβλία σας!

    Μάρα-Ρόδος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μάρα μου, από την πανέμορφη Ρόδο, σ' ευχαριστώ πολύ που μου έγραψες τις σκέψεις, τα συναισθήματά σου, όσα αισθάνθηκες διαβάζοντας το μυθιστόρημά μου. Χαίρομαι που σε άγγιξε η ιστορία της Ευγενίας μου κι έγινε αφορμή να με γνωρίσεις ως συγγραφέα. Εύχομαι να βρεις ενδιαφέροντα και τα υπόλοιπα έργα μου, που, λίγο ως πολύ, έχουν όλα αφόρμηση κάποια αληθινή ιστορία. Θα χαρώ να τα ξαναπούμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή